میگن که مرغ حق (خدا) خیلی خوش‌نشینه و همه‌جایی هم آشیونه نمی‌کنه. اگه هم جایی نشست با کوچیکترین غفلتی می‌پره و می‌ره. این مرغ حق اگه بخواد توی دلی آشیونه کنه، به محض اینکه سر سوزنی از اون آشیونه رو به غیر بدی زودی می‌پره و می‌ره و ... باید دوباره کلی انتظار بکشی که برگرده:

دمت در نهانخانه دل نشیند
به نازی که لیلی به محمل نشیند

مرنجان دلم را که این مرغ وحشی

زبامی که برخاست مشکل نشیند

به پای ار خلد خاری آسان برآرم
چه سازم به خاری که بر دل نشیند

به دنبال محمل چنان زار گریم
که از گریه‌ام ناقه در گل نشیند

به دنبال محمل سبک‌تر قدم زن
مبادا غباری به محمل نشیند

مرنجان دلم را که این مرغ وحشی
ز بامی که برخاست مشکل نشیند
ز بامی که برخاست مشکل نشیند
ز بامی که برخاست مشکل نشیند
ز بامی که برخاست مشکل نشیند